Όταν εύχεσαι να μη γεράσεις και ξεχαστείς, όπως οι άλλοι
τα τραγούδια που έγραψες, να μη σιωπήσουν
τα όνειρα που έχεις, να εμπνεύσουν,
να μη θυσιάσεις την αγάπη και πόνο σου στη λήθη...

Να κοιτάς το δρόμο που πατάς. Βάζε σημεία στους τόπους,
στον ουρανό και στους καιρούς. Γράψε τις σκέψεις σου εκεί!
Γιατί ό,τι κι αν συμβεί, θα κοιτάς και θα θυμάσαι.

- Έτσι θυμάμαι εγώ.

Όσα και να ζήσω, όσα και να νιώσω! Αυτή,
η γεύση της αναμονής, μένει ακόμα. Η γλυκιά αίσθηση τ' ονείρου,
οι βιαστικές ανάσες πριν ξυπνήσω, η τελευταία εικόνα
αυτή... Που μόλις ανοίξω τα μάτια μου, έχω χάσει...

Μια προφητεία ακολουθώ, για μια εκκλησία μες στη θάλασσα.
Και μια προσευχή, που ήταν να γίνει και δεν έγινε!