Χαίρετε, χρόνια και ζαμάνια. Πάνε αρκετοί μήνες, από το τελευταίο podcast. Με πλάκωσε η δουλειά. Είχα και μερικές εξάρσεις βαρεμάρας, οπότε ο καιρός περασε…
Τι συμβαίνει σήμερα
Πολλά τρέχουν με την επικαιρότητα. Βλέπουμε το πόλεμο στην Ουκρανία. Την ασχήμια που έχει το μαρτύριο των ανθρώπων και σιγά σιγά ο κόσμος αρχίζει να αναρωτιέται.
Αν είναι κοντά ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος, αν βλέπουμε μπροστά μας, γεγονότα από την αποκάλυψη του Ιωάννη και άλλα. Που αν κάτσεις και τα σκεφτείς, μόνο φόβο μπορείς να νιώσεις.
Ρεαλιστική Ματιά
Βέβαια, μία πιο ρεαλιστική ματιά, λέει πως δεν υπάρχουν ακόμα οι συνθήκες για ένα τρίτο παγκόσμιο πόλεμο. Αυτό, το στηρίζω στο γεγονός ότι, ο πόλεμος από την αρχή του χρόνου, γίνεται σε διεκδίκηση πόρων. Παλιότερα γής, άρα φαγητού και χώρου. Για την αύξηση πληθυσμού. Κι αργότερα φυσικών πόρων, όπως πετρέλαιο για παρόμοιους λόγους. Όσο προχωράει ο πολιτισμός μας, οι πόροι αποκτούν το μέτρο που λέγεται νόμισμα. Η αξία του οποίου καθορίζεται από το πλήθος αυτων που το χρησιμοποιούν και το περιεχόμενο των συναλλαγών.
Και σε αυτον, τον πόλεμο λοιπόν, η Ρωσία έχει πολύ λίγα να κερδίσει. Δεν φαίνεται να είναι πόλεμος για πόρους. Οπότε, η λογική συναινεί πως είναι ένα πόλεμος επιρροής και φόβου. Και οικονομικά ασύμφορος για τη Ρωσία. Οπότε, όπως και να καταλήξει. Οι πιθανότητες να επεκταθεί, δεν είναι υψηλές!
- Αλλά πόσοι από μας πιστεύουν ότι αυτά είναι σημαδια της αποκάλυψης;
- Γιατί υπάρχει αυτό το στοιχείο στη κοινωνία μας. Γιατί ο φόβος, είναι κομμάτι του τρόπου που διδάσκεται η θρησκεία;
- Γιατί υπάρχει τόση ένταση ανάμεσα στο παλιό κόσμο της θρησκείας, και στο πιο μοντέρνο του Αγνωστικισμού;
- Θα συμβούν τα γεγονότα της αποκάλυψης; Είτε είναι μια ιστορία που ειπώθηκε κάποτε;
Τι είναι η αποκάλυψη του Ιωάννη
Η αποκάλυψη, όπως συχνά την αποκαλούμε εν συντομία οι Έλληνες. Είναι ένα βιβλίο της καινής διαθήκης, που περιέχει προβλέψεις (προφητείες) για την επιστροφή του Χριστού. Τι θα συμβεί πριν και τι θα συμβεί μετά.
Και πάλιν ἐρχόμενον μετά δόξης κρῖναι ζῶντας και νεκρούς, οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%8D%CE%BC%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%BF_%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%A0%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%89%CF%82
Ως συγγραφέας του βιβλιου παρουσιάζεται ο “Ευαγγελιστής” Ιωάννης και αγαπημένος μαθητής του Χριστου. Το βιβλίο θεωρείται πως γράφτηκε στη Πάτμο το 96 μ.Χ.
Η περιγραφή της μορφής του Χριστού στην αποκάλυψη είναι εντυπωσιακή και γεννά απορίες για το τι περιγράφει ο Ιωάννης εκεί. Όπως και ο μη ρεαλιστικός τρόπος περιγραφής των γεγονότων. Από την άλλη, η ερμηνευτική απόδοση, περιέχει αρκετή διορατικότητα. Σε βαθμό που όσα περιγράφει, είναι πιθανό να συμβαίνουν ήδη!
Τι είναι αυτό που οδηγεί τις θρησκευτικές πεποιθήσεις;
Η θρησκεία βασίζεται σε δύο ανθρώπινα συναισθήματα: Το φόβο και την ελπίδα. Δημιουργήθηκε από τους ανθρώπους, προκειμένου να δοθούν εξηγήσεις για τα αναπάντητα ερωτήματα. Όχι, μόνο για το πως βρέχει ο ουρανός και τι είναι ο κεραυνός. Αλλά και τι είναι ο θάνατος, γιατί υπάρχουμε κτλ. Θυμάμαι χαρακτηριστικά, από μία ταινία, που ένας αθάνατος αφηγούνταν τις πρώτες εποχές:
- Ακούγαμε θόρυβο στον ουρανό και λέγαμε είναι γίγαντες εκεί πάνω! Και θα πολεμούν.
- Για μας ο θάνατος ήταν ένα περίεργο μυστήριο. Κάποιος έπεφτε κάτω, σταμάταγε να κουνιέται. Μετά από λίγο άρχιζε να μυρίζει και να αλλάζει χρώμα το δέρμα του. Κάποιοι γύρω του αρρώσταιναν και λέγαμε πως τον είχαν καταλάβει κακά πνεύματα, οπότε τον καίγαμε.
Οι απλές αλήθειες, έγιναν συνήθειες και μετά παράδοση. Ξεχάστηκαν οι λόγοι, και οι παλιές ιστορίες συνδυάστηκαν με τη παράδοση για να γίνουν οι πρώτες θρησκείες. Με τη πρόοδο του ανθρώπου και την άφιξη φιλοσοφίας και αργότερα της λογικής. Οι φόβοι εξελίχθηκαν. Και μαζί με αυτούς και οι θρησκείες. Οι νέες θρησκείες θέλησαν να απλοποιήσουν τη θρησκευτική λατρεία και να παρέχουν οδηγίες καλής ζωής σε αυτούς που ακολουθούσαν. Και η καλή ζωή θα έπρεπε να είχε ένα προορισμό, ένα όφελος, ένα κίνητρο. Οπότε έτσι ήρθε ο “παράδεισος”. Κάθε φορά αρχίζει να εμφανίζεται ένα πνευματικό εμπόδιο. Η θρησκεία έρχεται να προσφέρει ανακούφιση.
Η επιστήμη δεν πολεμάει τη θρησκεία
Εδώ να σημειώσουμε, πως η επιστήμη δεν πολεμάει τη θρησκεία. Η επιστήμη, πάνω στο θέμα του Θεού / Θεών. Αν λέει κάτι, λέει ότι δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία, ούτε για να δεχτούμε την ύπαρξη κάποιας ανώτερης οντότητας, ούτε για να την αρνηθούμε. Αυτό που πολεμάει η επιστήμη, είναι το παράλογο. Πχ. θα πέσω από το γκρεμό, αλλά ο θεός θα με προστατέψει και θα βγάλω φτερά να πετάξω. Και είναι παράλογο, γιατί υπάρχουν κι άλλοι που είπαν παρόμοια, πήδηξαν στο γκρεμό και σκοτώθηκαν.
– Φυσικά, δεν μπορείς να είσαι σίγουρος 100% πως ο άλλος δε θα βγάλει φτερά να πετάξει… Αλλά η πιθανότητα να συμβεί αυτό βάση προηγούμενων γεγονότων, είναι πάρα πολύ μικρή.
Γιατί οι θρησκείες πολεμούν τον Αγνωστικισμό
Για έναν άνθρωπο που έχει μία γενική κατανόηση της γνώσης, που την έχουμε αποκτήσει οι άνθρωποι με τη πάροδο των χιλιετηρίδων. Δεν είναι ξεκάθαρο αν υπάρχει κάποια θεϊκή οντότητα που δημιούργησε το σύμπαν και τον άνθρωπο. Κι αυτό είναι απλά μία άποψη.
Η ζωή που θα επιλέξει κάποιος, που δε θέλει να δεχτεί ή να αρνηθεί κάποια ανώτερη οντότητα για να του πει πως να ζει, είναι τελείως βάση βιωμάτων, συνείδησης και προσωπικών επιλογών.
Η θέση αυτή προκύπτει από αυτό που λέει και η επιστήμη, πως δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για να υποθέσεις, είτε το ένα είτε το άλλο.
Για αυτόν που πιστεύει, ωστόσο… Ο θεός είναι στο νερό, στον αέρα, στις μυρωδιές, στα συναισθήματα. – Ναι, ακούγεται ποιητικό και όχι ρεαλιστικό. Και αυτό ακριβώς είναι. Είναι μια συναισθηματική στάση.
Έχω ανάγκη να υπάρχει θεός, άρα υπάρχει.
Μία πρόταση που δεν ακούγεται λογική. Ωστόσο, η γνώση που έχουμε μέχρι στιγμής, μας υποδεικνύει το αντίθετο. Μπορεί κάλλιστα, να μην υπάρχει η οντότητα που πιστεύεις ότι υπάρχει, μπορεί να είναι στο κεφάλι σου. Αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν υφίσταται, αφού έχει επιρροή πάνω σου και στο κόσμο γύρω σου. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για πανανθρώπινα γεγονότα. Όταν 3 δισεκατομμύρια άνθρωποι, πιστεύουν σε κάποια οντότητα, ακόμα κι αν αυτή λέγεται Asterix ο Γαλάτης, αυτή η οντότητα υπάρχει και δρα μέσα από αυτούς.
Το πρόβλημα είναι πως για αυτούς που πιστεύουν, είναι τόσο προφανής η εκάστοτε οντότητα, που θεωρούν κοροϊδία να πει κάποιος ότι δεν ξέρει. Αφετέρου, το θρησκευόμενο άτομο, δεν έχει μόνο την ανάγκη να πιστέψει, αλλά να πιστέψουν και οι άλλοι. Γιατί όπως είπαμε η οντότητα δρα μέσα από αυτούς που έχουν την ανάγκη να τη πιστεύουν. Είναι πανανθρώπινο φαινόμενο!
Ένας ακόμα παράγοντας είναι η συνήθεια. Για το πολύ κόσμο, η θρησκεία πάντα συνόδευε τον άνθρωπο. Και εξ αυτού, είναι απαραίτητο για έναν άνθρωπο να πιστεύει. Είναι από τα απαιτούμενα προσόντα του καλού ανθρώπου. Οπότε, όταν κάποιος δεν πιστεύει. Αυτόματα ο άλλος συμπεραίνει πως δεν μοιάζουν, δεν έχουν κοινά, ανήκει σε άλλη ομάδα… και προκύπτει μία ενστικτώδης εχθρότητα.
Η θρησκεία είχε και θετικές επιδράσεις στην ιστορία
Οι θρησκείες όμως δεν παρέμειναν απλά ιστορίες και παράδοση. Έγιναν και εργαλεία χειραγώγησης. Οι ηγέτες της αρχαιότητας, ηγούνταν με το δικαίωμα που του είχαν παραχωρήσει οι θεοί, που ήταν και οι προπάτορες του. Μπορεί η λέξη χειραγώγηση, να ακούγεται άσχημα. Ωστόσο, το αν κάτι είναι καλο ή κακό κρίνεται από τη πρόθεση και το αποτέλεσμα. Φωτισμένοι βασιλιάδες και ηγέτες, πέρασαν θετικούς κανόνες και βοήθησαν τους ανθρώπους που κυβερνούσαν. Ενώ άλλοι πέρασαν κανόνες προς όφελος τους.
Χειραγώγηση μέσα από τη θρησκεία
Για να δώσω ένα παράδειγμα, το να μη παντρεύονται αδέρφια. Αιμομιξία κτλ. δε προήλθε από κάποιο εγωιστικό ή αυταρχικό λόγο. Αλλά από τη γενική παρατήρηση πως τα παιδιά που γεννιόντουσαν από τέτοιους γάμους, συχνά είχαν εμφανισιακά ή οργανικά ελαττώματα. Αυτό που λέμε σήμερα, γενετικές ανωμαλίες.
Αντίθετα, το κανόνα για έναν άντρα να παντρεύεται πολλές γυναίκες, ενώ μια γυναίκα ένα άντρα. Θεσπίστηκε σίγουρα από κάποιον που επιθυμούσε να δικαιολογήσει ή ακόμα και να εξιδανικεύσει την όρεξη του για περισσότερες από μία συντρόφους. Χωρίς αυτές όμως να έχουν το ίδιο δικαίωμα!
Θετικός κανόνας ήταν και η νηστεία. Θετικός κανόνας ήταν και σεβασμός στους συνανθρώπους κτλ.
Ορισμένες φορές είναι πολύ δύσκολο, να εξηγήσεις στους ανθρώπους κάτι με δεδομένα και λογική. Τα συναισθήματα από την άλλη μπορούν να προσφέρουν μια εύκολη λύση, προκειμένου να δώσουμε μια θετική κατεύθυνση σε κάποιον.
Φωτισμένοι άνθρωποι στις θρησκείες
Χαρακτηριστικά παραδείγματα φωτισμένων ανθρώπων, στις διάφορες θρησκείες, είχαν οι προφήτες, οι διδάσκαλοι και οι άγιοι! Αυτοί οι άνθρωποι πρόσφεραν πρόοδο μέσα από τη ζωή και το έργο τους. Βέβαια, να σημειώσουμε πως μεγάλο μέρος των αγίων της χριστιανικής εκκλησίας ήταν απλοί άνθρωποι που πίστεψαν σε ένα καινούριο κόσμο, και έγινα τροφή και θεάματα για τους Ρωμαίους, όταν τους κυνηγούσαν τα λιοντάρια και άλλα αγρία, πεινασμένα πλάσματα στην αρένα. Δεν πρόσφεραν ιδιαίτερη πρόοδο. Πόσο μάλλον, υπήρξαν φιγούρες όπως ο αρχιεπίσκοπος Κύριλλος Αλεξανδρείας το 415 μ.Χ. Οπού αργότερα αναγνωρίστηκε ως άγιος. Ο οποίος μπορεί να πει κανείς πως οπισθοδρόμησε όχι μόνο το χριστιανισμό, αλλά και την ανθρωπότητα.
Παρόλα αυτά, υπήρξαν χιλιάδες φωτισμένων ανθρώπων, που δίδαξαν τους ανθρώπους κι έφεραν μεγάλη πρόοδο στην πνευματικότητα. Κι αυτοί επίσης έγραψαν προφητείες και οδηγίες για τις γενιές που θα έρθουν.
Προφητείες
Οι προφητείες είναι κατά την παράδοση, θεόπνευστες προβλέψεις για τα μέλλοντα. Δε γνωρίζουμε την πνευματική κατάσταση του ανθρώπου που έλαβε την προφητεία. Συχνά περιγράφεται πως το άτομο ήρθε σε έκσταση. Σα να μην βρισκόταν στο σώμα του δηλ και όταν συνήλθε άρχισε να λέει γι’ αυτά που είδε. Μία παρόμοια εικόνα με τη χρήση παραισθησιογόνων δηλ. Που δεν αποκλείεται να χρησιμοποιήθηκαν σε τέτοιες περιπτώσεις. Ωστόσο, δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για να βγάλουμε ένα τέτοιο συμπέρασμα.
Ο κόσμος είναι γεμάτος προφητείες, μη ξεχνάμε τη περίφημη των Μάγιας για το 2012. Όπου τότε τελείωνε το ημερολόγιο τους, οπότε κάποιοι υπέθεσαν πως θα τελείωνε ο κόσμος. Οι ιθαγενείς Αμερικάνοι, απο την άλλη υποστήριζαν πως με το τέλος του ημερολογίου. Θα επιστρέψουν οι σοφοί! Η δική μου άποψη είναι απλά πως, αυτός που έφτιαξε το ημερολόγιο, πιθανότατα, να μην ήθελε να το προχωρήσει παρακάτω! Κι αυτό γιατί, ας σκεφτούμε έναν αρχαίο αστρονόμο, που του λένε:
“Πάγαινε και υπολόγισε μου ένα ημερολόγιο για να κάνουμε τις δουλειές μας”.
Το να το φτιάξεις για ένα χρόνο, είναι μπακαλιά, για δυο, επίσης. Για 10 παλεύεται. Για 2000 χρόνια είναι υπερβολή, αλλά προφανώς θα είπε:
Πως όταν τελειώσει αυτό, εγώ κι όλο μου το σόι, θα είμαστε αλοιφή για τους κάλους…
Αστειεύομαι προφανώς, τα ημερολόγια των Μάγιας χρησιμοποιούσαν κύκλους. Μοτίβα δηλαδή που επαναλαμβάνονταν κάθε κάποια χρόνια. Το 2012 απλά έκλεινε ένα κύκλος. Και η παραδοση των Μάγιας έλεγε στο τέλος κάθε κύκλου, συμβαίνουν σημαντικά γεγονότα. Κάπως έτσι, μία απλή ιδέα, μετατράπηκε σε προφητεία και παγκόσμιο cult για μερικά χρόνια.
Από την άλλη, υπάρχουν προφητείες που πέφτουν πολύ κοντά στη πραγματικότητα όπως του Νοστράδαμου. Ωστόσο, να τονίσουμε πως αρκετοί από τους λεγόμενους προφήτες, ήταν εξαιρετικά ευφυείς άνθρωποι. Οπότε, είχαν τη φυσική ικανότητα να εικάσουν γεγονότα.
Κι αυτές οι προφητείες ήταν σχετικά διακριτικές και συχνά αποφεύγουν τον εσχατολογισμό. Πχ πολλοί αποδίδουν τη προφητεία για τη καταστροφή του κόσμου στο Νοστράδαμο. Παρόλα αυτά ο Νοστράδαμος προέβλεψε τον κόσμο μέχρι το 3797μ.Χ. Οπότε σε γενικές γραμμές αν μία προφητεία λέει ότι θα καταστραφούμε, μάλλον είναι λάθος.
Η αποκάλυψη και οι συμπληρωματικές προφητείες
Στις έξυπνες προφητείες συγκαταλέγεται και η αποκάλυψη.
- Θα μου πεις, μα οι εικόνες που δίνει ο Ιωάννης στην αποκάλυψη είναι σαν από φθηνή ταινία επιστημονικής φαντασίας…
- Ναι! Ωστόσο η ερμηνευτική απόδοση, παρέχει ιδέες που αν και παρατραβηγμένες, περιέχουν πιθανά γεγονότα. Όπως και εικόνες που συχνά επαναλαμβάνονται ανά κάποια χρόνια. Καθιστώντας τα λεγόμενα της ως πιθανά. Επίσης, η αποκάλυψη, δεν προφητεύει το τέλος του κόσμου, προφητεύει το νέο κόσμο, που δε θα υπάρχει θάνατος…
Την αποκάλυψη συμπλήρωσαν, με ερμηνείες άγιοι της ορθόδοξης εκκλησίας, όπως ο άγιος Κοσμάς, ο Αιτωλός κι ο πατέρας Παΐσιος. Κι έδωσαν πιο κατανοητά σημάδια στους συμβολισμούς της αποκάλυψης.
Η αποκάλυψη μιλάει για 7 προειδοποιήσεις, 7 σημάδια, τα γεγονότα και το τέλος με τη βασιλεία του Χριστού και την επουράνια χρυσή πόλη.
καὶ ἀπήνεγκέ με ἐν πνεύματι ἐπ᾿ ὄρος μέγα καὶ ὑψηλόν, καὶ ἔδειξέ μοι τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν Ἱερουσαλὴμ καταβαίνουσαν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ Θεοῦ
καὶ ἡ πόλις τετράγωνος κεῖται, καὶ τὸ μῆκος αὐτῆς ὅσον καὶ τὸ πλάτος. καὶ ἐμέτρησε τὴν πόλιν ἐν τῷ καλάμῳ ἐπὶ σταδίους δώδεκα χιλιάδων· τὸ μῆκος καὶ τὸ πλάτος καὶ τὸ ὕψος αὐτῆς ἴσα ἐστί.
καὶ ἦν ἡ ἐνδόμησις τοῦ τείχους αὐτῆς ἴασπις, καὶ ἡ πόλις χρυσίον καθαρόν, ὅμοιον ὑάλῳ καθαρῷ.
Ερμηνευτική απόδοση αποκάλυψης
Καταλαβαίνετε λοιπόν, πως η αποκάλυψη δεν περιέχει εσχατολογίες. Απλά, προβλέπει ένα πιθανό μέλλον. Δεν θα ανησυχούσα για το μέλλον της ανθρωπότητας.
