Προηγούμενο: Η αναζήτηση του πολεμιστη: Ο πολεμιστής του Φωτός
Το ταξίδι του πολεμιστή του φωτός είναι η ζωή του. Η ζωή του πολεμιστή ξεκινάει όπως κάθε άλλου ανθρώπου. Γιατί είναι απλός άνθρωπος. Δεν είναι τίποτα παραπάνω. Αυτό που τον διαφοροποιεί είναι η κατανόηση πως είναι κομμάτι του κόσμου. Έχει μάθει να παρατηρεί και να θυμάται.
Τα άλλα παιδιά, θα τρέχουν και θα παίζουν ξέγνοιαστα, θα μεγαλώσουν, θα ερωτευτούν, θα αγαπήσουν και θα είναι ικανοποιημένα με τη ζωή του ανθρώπου. Ο πολεμιστής θα διαλέξει να ακούει τα πουλιά, να περιπλανιέται στο δρόμο, να ακούει τη θάλασσα, να περιμένει τον ουρανό να γράψει μες στα σύννεφα. Και σε μια απρόσμενη στιγμή να δει το νόημα όσων έζησε.
Η γέννηση του πολεμιστή του φωτός
Ο πολεμιστής επιλέγει να γίνει πολεμιστής, αλλά μόνο γιατί είναι προορισμένος γι αυτό. Και είναι προορισμένος γιατί το έχει διαλέξει από την αρχή.
Το πρώτο πράγμα που θα συναντήσει ο πολεμιστής στην αρχή της πορείας του είναι το στοιχειό. Το στοιχειό που θα δει μόνος αυτός, και θα του υποδείξει το πρώτο βήμα. Και θα το δει μόνο αυτος, γιατί στο μυαλό και τη ψυχή του θα έχει την αμφιβολία για το κόσμο. Θα θέλει να βρει το νόημα. Θα αναζητά ένα σκοπό. Οποτε θα δει το στοιχειό γιατί επέλεξε να το δει.
Κι έτσι ο πολεμιστής θα πρέπει να μάθει να ζει ακούγοντας αλλά και πολεμώντας τη μοίρα. Γιατι η μοιρα είναι απλά η γή που πατάει. Το χώμα, οι πέτρες, τα βουνά και οι χαράδρες. Ξέρει πως έχει κανόνες, αλλά και πως αυτοί οι κανόνες αλλάζουν.
Το στοιχειό
Ο πολεμιστής πρέπει να δεχτεί πως ο κόσμος είναι γεμάτος πράγματα που δε κατανοεί. Μα δε μπορεί να αμφιβάλλει πως έχουν νόημα. Όπως έχει νόημα ο παφλασμός της θάλασσας, όπως έχει νόημα το κελάηδημα των πουλιών. Οπως έχει νόημα η μέρα και η νύχτα, ο χειμώνας και το καλοκαίρι. Κάθε στιγμή, κάθε τόπος εξυπηρετεί κάποιο σκοπό, που δεν είναι γραμμένος ακόμα.
Το στοιχειό είναι προσωποποιήσεις της πρόθεσης του πολεμιστή, ειναι ο δαίμονας, είναι η ψυχή του, που του υποδεικνύει το δρόμο. Άλλες φορές έχει τρομερές μορφές, άλλες φορές είναι καθημερινοί άνθρωποι, άλλες φορές όνειρα. Και κάποιες φορές ο ίδιος ο “καθρέφτης”.
Ο πολεμιστής πρέπει να εμπιστευτεί το στοιχειό, και να κάνει αυτό που θα του ζητήσει. Μετα θα αποκαλυφθεί το νόημα. Κάθε άσκηση, που ζητάει το στοιχειό από το πολεμιστή είναι ένας τρόπος να λάβει ένα μάθημα ο πολεμιστής και να μάθει να αντιλαμβάνεται λίγο παραπάνω την ουσία της πραγματικότητας.
Το στοιχειό επίσης υποδεικνύει τα μέρη που θα βρει ο πολεμιστής τους συνταξιδιώτες του. Ο πολεμιστής νιώθει μέσα στη ψυχή του, ποιον εμπιστεύεται. Οπότε το στοιχείο θα του υποδείξει, που θα τους βρει.
Οι συμπολεμιστές
Ο πολεμιστής χρειάζεται συντρόφους, συμπολεμιστές, συνοδοιπόρους που θα τον συνοδεύσουν στη πορεία του, θα τον στηρίξουν στις μάχες και θα του δώσουν θάρρος όταν η απογοήτευση τον καταβάλλει.
Αυτοί θα του δώσουν νόημα για τους στόχους του. Θα του εμπνεύσουν ευγνωμοσύνη και το κουράγιο να ζήσει μέσα από τις μάχες και το πόνο της πορείας.
Θα του μάθουν να προσεύχεται! Όχι σε θεό, αλλά στον άγνωστο λόγο που τον προστατεύει σαν πανοπλία στη μάχη και του δίνει τη δυνατότητα να πραγματοποιεί εξωπραγματικούς άθλους.
Το τέλος
Το τέλος είναι μια απόφαση. Είναι η στιγμή που ο πολεμιστής νιώθει πως έχει φτάσει στο τέλος της διαδρομής. Είναι η τελευταία φορά που θα δει το στοιχείο του και μετα από τη κουβέντα τους θα απομακρυνθεί και θα εξαφανιστεί μες στο σκοτάδι.
Είναι η στιγμή που θα μάθει ποιος ήταν ο σκοπος του και τι τον δίδαξε η πίστη του. Τι κέρδισε από το ταξίδι. Η στιγμή που θα είναι ελεύθερος να επιλέξει ένα νέο προορισμό.
