Ο λόγος που γράφω, ποτέ δεν αλλάζει, ποτέ δεν άλλαξε. Ο,τι αλλάζει, είναι ο τόπος, το σημείο του κύκλου, το σύμπαν…
Δημοσιεύτηκε από Konstantinos , 7 Ιανουαρίου, 2019
Τα χρόνια προχωρούν, και τα λόγια μένουν πίσω. Όλα μένουν ίδια, για μια στιγμή του χρόνου·
Δημοσιεύτηκε από Konstantinos , 9 Δεκεμβρίου, 2015
Λένε… Πως πέρασαν, οι εποχές του φόβου! Οι μάγισσες, πως γέρασαν και πέθαναν στα φέρετρα τους…
Δημοσιεύτηκε από Konstantinos , 22 Φεβρουαρίου, 2015
Κι είναι ο λόγος, η αιτία, αυτό π’ αναζητάς λίγες στιγμές, το βράδυ. Παλιές αγάπες, όνειρα, στιγμές που νόμιζες πως θα ‘χες βρει εξήγηση
Δημοσιεύτηκε από Konstantinos , 27 Σεπτεμβρίου, 2014
Όσο ταξιδεύεις, να αλλάζεις σκοπό, μελωδία στα τραγούδια σου, σκέψεις για το δρόμο!
Δημοσιεύτηκε από Konstantinos , 18 Απριλίου, 2014
Με το μεγάλωμα ενός δέντρου σημάδεψα, εκείνη τη στιγμή! -Για να θυμάμαι-
Δημοσιεύτηκε από Konstantinos , 4 Μαΐου, 2009
Σκέφτηκα να γράψω μια “ποίηση”, κάτι σαν ξένο! κάνοντας χρήση μιας θέρμης και ενός πράσινου βλαστού να αναζητήσω μερικές συνήθειες που βρίσκονται στην έννοια κάθε ζωής
Δημοσιεύτηκε από Konstantinos , 30 Δεκεμβρίου, 2008
Σαν ανάσταση, νιώθω την ανάγκη για περίπατο βαδίζοντας μέσα σε ένα περίεργο πλακόστρωτο!
Δημοσιεύτηκε από Konstantinos , 28 Νοεμβρίου, 2008
Παραμένω και κοιτάζω, το δάσος το νεκρό και απρόσμενα μοιράζω στη σελήνη τον αγρό. Στην ευθύβολη στιγμή αναδεύονται ψυχές και στην μοίρα την τρελή μου, μπλέκονται φωνές. Μόνο λόγους, μόνο, βγάζω και στέκομαι δειλός μα τον ηρωισμό του χρόνου, ποιος τον ξέρει; Ποιος; Κι όλο κάθομαι μονάχος και προσμένω αγκαλιές τι μου έμελλες η μοίρα!…
Δημοσιεύτηκε από Konstantinos , 29 Οκτωβρίου, 2006
Δε θα μπορούσα να πιστέψω πως ο κόσμος τέλειωσε, και σε μια στιγμή φευγάτος φάνηκε στη δύση, στα δάση των αρχαίων οραματισμών που σα μια αύρα αιώνιας στιγμής στοιχειώνει τις παλιές δρυάδες.
Δημοσιεύτηκε από Konstantinos , 13 Οκτωβρίου, 2005