Τα χρόνια προχωρούν, και τα λόγια μένουν πίσω.
-Για λίγο μένουν πίσω …

Όλα μένουν ίδια, για μια στιγμή του χρόνου·
μα οι στιγμές δε ντρέπονται!
Περνούν γυμνές από μπροστά, δεν επιστρέφουν.

Είναι το νερό και η βροχή, το μέρος που επιστρέφουν οι στιγμές,
τ’ απαλό τους χάδι, μεταμορφώνει τη ζωή
δίνοντας το νόημα στη παγωμένη εικόνα της στιγμής!

Και στο τέλος, όλα έχουν φύγει …
Για να δώσουν τροφή στη νέα εποχή.
Στο τέλος, όλα έχουν ζήσει
έχοντας αφήσει τη γεύση τους στη γη.