Προχτές, με ρώτησε ένας φίλος:

Που τα θυμάσαι όλα ρε μλκα?! Εγώ δε θυμάμαι τι έφαγα χθες! 😛

Και έχει γούστο γιατί δε τα θυμάμαι όλα! Επειδή έχω πολλά πράγματα, της δουλειάς στο κεφάλι μου. Δύσκολα θυμάμαι εκείνη τη στιγμή κάτι. Είμαι χαμένος γενικότερα… 😛

Η μνήμη εξαρτάται από τη προσοχή

Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσουμε πως αν προσπαθήσουμε, μπορούμε να θυμηθούμε πολλά. Κοινώς οι άνθρωποι δε ξεχνάμε τόσο όσο νομίζουμε. Απλά δε ξέρουμε το τρόπο να αποκτήσουμε πρόσβαση στη μνήμη μας.

Ωστόσο, πχ θυμάμαι τι έφαγα χθες γιατί έχω συγκεκριμένο πρόγραμμα, και είναι σημαντικό για μένα.

Το ίδιο ισχύει και για γεγονότα. Θυμάμαι, γιατί δίνω προσοχή. Όσο περισσότερη προσοχή δίνουμε τόσο πιο καθαρή η μνήμη. Όταν δε δίνουμε προσοχή, καταλήγει μια αχνή μνήμη που επηρεάζει το υποσυνείδητο και εκφράζεται σε ανεξήγητες συμπεριφορές.

Give at least a shit, It’s good for your soul

Οπότε, το “giving at least a shit” βοηθάει στο να μην έχουμε και ψυχολογικά 😛

-Ψέματα, βοηθάει να ξέρουμε τους λόγους που έχουμε ψυχολογικά… Οπότε να έχουμε κάποια ιδέα στο τι μας φταίει και πως θα το λύσουμε.

Κοινώς για να θυμόμαστε, πρέπει να ισχύουν δύο πράγματα! Να προσέχουμε τι συμβαίνει. Να ζούμε δηλαδή στο παρόν. Και να δημιουργούμε ιστορίες στο κεφάλι μας, ώστε οι μνήμες να είναι πιο εύκολα προσβάσιμες.

Και όταν λέω “να ζούμε στο παρόν” δεν εννοώ αυτό το χαζό που λένε μερικοί “ζω”, “περνάω καλά” κτλ. Αυτό δεν είναι ζωή… Είναι άνθρωποι που φοβούνται να αντιμετωπίσουν τη ζωή και την αποφεύγουν. Εννοώ απλά να δίνουμε προσοχή στο περιβάλλον και το τι συμβαίνει, τι λέγεται… κτλ.