Ξέρω… πολύ κλισέ τίτλος για μένα. Είναι κατανοητό αυτό. Αλλά είναι λίγο κλισέ και το θέμα μου! Όσοι με γνωρίζετε, είτε προσωπικά, είτε από πράγματα που έχω γράψει, είτε από πράγματα που λέω στα κοινωνικά δίκτυα. Θα ξέρετε πως όπως και πολλοί άλλοι έχω μια ιδιαίτερη συμπάθεια στον Nicola Tesla. Όχι, γιατί λένε ότι είχε ανακαλύψει, δε ξέρω κι εγώ τι, και τα πήρε η CIA ( η ιστορία λέει πως πήγαν και καθαρίσανε το δωμάτιο του, αλλά μη ξεχνάμε πως η CIA, δεν είναι και καμιά υπηρεσία, διάσημη για την ευφυΐα των μελών της ). Έχω συμπάθεια σε αυτό το πρόσωπο, γιατί βλέπω αρκετές συμμετρίες με τον εαυτό μου. Μπορώ δηλαδή, να τον συμπονέσω. Να αντιληφθώ ως ένα βαθμό τι αισθανόταν. Και γι’ αυτό καταλαβαίνω γιατί η υψηλή δημιουργική του ικανότητα και ότι είχε δημιουργήσει, τον οδήγησαν στο να είναι εξαιρετικά αντισυμβατικός… μη πω τσίου!
Ο Nicola Tesla, ήταν ένας εξαιρετικός εφευρέτης για την εποχή του. Είχε πατήσει πάνω στην πολύ καλή του αντίληψη και διαίσθηση κάνοντας θαύματα. Αναγκάστηκε να κάνει τα τρελά “show” με τον ηλεκτρισμό για να δείξει ότι το προϊόν του είναι ασφαλές.
Το πρόβλημα με τον Tesla, είναι πως ήταν εξαιρετικά ενθουσιώδης και προσπάθησε να πάει πολύ γρήγορα. Μετά από την μεγάλη επιτυχία του εναλλασσόμενου ρεύματος, που δε διαχειρίστηκε σωστά, από οικονομικής άποψης. Ο Tesla έγινε εξαιρετικά φιλόδοξος, θέτοντας πολύ δύσκολους στόχους. Φαντάστηκε πανίσχυρα όπλα, ασύρματη μετάδοση ενέργειας κτλ. Πράγματα, που δεν είναι απίθανα. Απλά, πολύ μπροστά για την εποχή του, και την τεχνολογία που είχε στη διάθεση του. Δεν είχε τα εργαλεία για να μετρήσει. Οπότε, έκανε μαντεψιές. Που εν τέλει των οδήγησαν στο να εγκαταλείψει τα σχέδια του. Και εν τέλει να πεθάνει, εν μέρει ξεχασμένος, ερωτευμένος με ένα περιστέρι!
Το κρυμμένο νόημα
Ωστόσο ο Nicola Tesla μας έδειξε, πως η στεγνή επιστήμη δεν είναι η λύση για την ανθρωπότητα. Πρέπει να γίνουμε λίγο τρελοί. Να βλέπουμε συνδέσεις, μοτίβα, πράγματα που στη λογική φαίνονται λάθος. Αλλά στα δεδομένα μοιάζουν να έχουν κάποια σχέση. Αυτό το βλέπουμε σιγά σιγά με την Τεχνητή Νοημοσύνη. Χτίζουμε μοντέλα, και σιγά – σιγά βλέπουμε πως η εν τέλει σωστή απόφαση της μηχανής, μπορεί να εξαρτάται από τελείως άσχετους παράγοντες. Πράγμα που υπονοεί ένα φάντασμα στη μηχανή.
Ίσως λοιπόν θα πρέπει να αφήσουμε το μυαλό μας να ξεφύγει λίγο από όλες αυτές τις συνθήκες πάνω σε συνθήκες και να εμπιστευτούμε λίγο παραπάνω τη διαίσθηση μας. Πιστεύω πως αν ξεφύγουμε έστω λίγο, από το φόβο της γελοιοποίησης. Και εμπιστευτούμε μαζί με τα δεδομένα και τη διαίσθηση μας, πως κάπου εδώ υπάρχει ένας γατούλης… Ίσως, κάνουμε μερικά θετικά βήματα μπροστά. Όχι μόνο σε επίπεδο γνώσης, αλλά και σε επίπεδο κουλτούρας.
