Είναι η αλήθεια πως οι μέρες που περνάω ειναι πολυ περίεργες. Και κυριολεκτικά ψάχνω να βρω τον εαυτό μου λίγο πολύ. Πέρα ενός πολύ χοντρου θέματος που μου ρθε πάρα πολύ απότομα. Κι νιώθω πολύ αδικημένος. Έχω τρελαθεί να συμπληρώνω ένα κρυφό ημερολογίο. Το άρχισα με ένα section και έχω προσθέσει 2-3 επιπλεον σε μερικές μέρες. Έφτασα να μιλάω στον εαυτό μου στο δεύτερο πρόσωπο στο τελευταίο section. Δεν είμαι σχιζοφρενής… επίτηδες το έκανα.

Έκανα ένα καλό συνδιασμό από ματζούνια, και πιστεύω ότι θα με κρατήσουν λογικό για 3-4 ώρες ακόμα. Απλά, είναι λίγο risky ο συνδιασμός, οπότε next week πάλι. Τουλάχιστον θα βλέπω τα πράγματα καθαρά, μια φορά την εβδομάδα, κάτι είναι κι αυτο!

Προσπάθησα να εξηγήσω τον εαυτό μου στον εαυτό μου και πως καμιά φορά οι άνθρωποι που πιστεύουμε ή θέλουμε κοντά μας έχουν το δικό τους ταξίδι. Δε ξέρεις αν είναι λάθος ή όχι. Δεν είμαι σίγουρος αν μπορώ να το αντιληφθώ σωστά. Πάντα πίστευα πως οι άνθρωποι είναι συναισθηματικά όντα, παράλογα οντα. Αλλά έχουν εν γένει ένα μηχανισμό επιλογής που εκπαιδεύεται να λειτουργεί με βάση τη φυσική επιλογή. Πράγμα, που με κάνει και αναρωτιέμαι, μήπως εν τέλει δεν ισχύουν για όλους οι ίδιοι κανόνες?