Από μικρός είχα την θέληση να ζήσω για πάντα, κι αυτό έχει καθορίσει και τη ζωή μου μέχρι στιγμής. Ως αποτέλεσμα, ήταν καλά και κακά γεγονότα, εμπειρίες κ.α. Ένα από αυτά ήταν ο τρόπος της μελέτης μου στα πράγματα που με ενδιέφεραν πραγματικά. Αφιέρωνα και αφιερώνω εξαιρετικά πολύ χρόνο σε αυτά και σχεδόν πάντοτε αμελώ τις σχέσεις μου με τους άλλους ανθρώπους. Παρόλα αυτά, με το καιρό προσπαθώ να καταλάβω τους ανθρώπους όπως και να διαμορφώνω τις αποφάσεις μου με βάση τα δεδομένα που προσφέρουν.
Οι άνθρωποι συνηθίζουν όταν συναντούν έναν άλλο άνθρωπο να προσπαθούν να βρουν κάτι κοινό ώστε μέσω αυτού να καταλάβουν τον άλλο. Είναι ένα βασικό κι ενστικτώδες εργαλείο συλλογής δεδομένων για τους ανθρώπους. Κι είναι επίσης ένας τρόπος με τον οποίο τα περισσότερα θηλαστικά, συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπων δημιουργούν δεσμούς. Γι’ αυτό όταν ένας άνθρωπος συμπεριφέρεται διαφορετικά, οι υπόλοιποι ενστικτωδώς αντιδρούν αρνητικά, γιατί δεν βρίσκουν τα στοιχεία που χρειάζονται για να αναπτύξουν το δεσμό που ονομάζουμε κοινωνικό αίσθημα. Να νιώθουμε τον άλλον σαν μέλλον της ομάδας μας.
Η αποξένωση που μου έφερε αμφίδρομα αυτό το κοινωνικό εργαλείο, μου προξένησε πολύ κακές εμπειρίες απ’ τους άλλους ανθρώπους. Ωστόσο, έφερε μια εξαιρετικά καθαρή εικόνα για το κόσμο. Την έλλειψη του μεγαλύτερου μέρους της παράνοιας των ανθρώπων, όπως και του φόβου για ανύπαρκτους εχθρούς. Οι άνθρωποι φοβούνται τους άλλους ανθρώπους τόσο πολύ, που ακόμα κι όταν δεν υπάρχει εχθρός, τον δημιουργούν κοιτώντας στο καθρέπτη. Έτσι γεννήθηκαν οι δαίμονες…
Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι μεταβλητοί, η συμπεριφορά και η ζωή τους μεταβάλλεται σημαντικά όχι μόνο από τις πράξεις, αλλά κι από τη γενικότερη συμπεριφορά των άλλων (μην αναφέρουμε και ότι αλλάζει από μόνη της χωρίς εξωτερική αιτία). Μια αρνητική συμπεριφορά, μπορεί να μεταβάλλει σημαντικά τη ζωή ενός ανθρώπου. Πράγμα που καθιστά τη λογική που κάποιος χρησιμοποιεί για να διαμορφώσει τη ζωή του σε σχέση με τους άλλους πολύ σημαντική.
*Εδώ να τονίσουμε ότι η συμπεριφορά μπορεί να οριστεί ως ένα μοτίβο φυσικών και λεκτικών δράσεων. Κοινώς ότι λέμε, ότι κάνουμε και ο τρόπος που εκφραζόμαστε είτε με το όλο το σώμα μας, είτε μεμονωμένα με το πρόσωπο.
Οι ζωή μας διαμορφώνεται από αποφάσεις που επέρχονται από την αξιολόγηση ορισμένων συνθηκών! Το προβληματικό στοιχείο, είναι πως οι συνθήκες καθορίζονται στο μυαλό μας. Προφανώς κι έχουν μία φυσική βάση, αλλά αποτελούν μόνο μία σχετική με εμάς πραγματικότητα. Πράγμα που σημαίνει ότι οι συνθήκες καθορίζονται από την προσωπικότητα, τις μέχρι τώρα εμπειρίες και τη συναισθηματική κατάσταση. Έτσι, η απόφαση να έχει περισσότερο σχέση με τον εσωτερικό μας κόσμο, παρά με τη πραγματικότητα. Το εάν εσωτερικός μας κόσμος, αντικατοπτρίζει σχετικά σωστά τη πραγματικότητα μία δεδομένη χρονική στιγμή, είναι ερώτηση που η απάντηση της, μεταβάλλεται με το χρόνο (χωρίς όμως να υπάρχει απαραίτητα αρνητική ή θετική πρόοδος).
Υπάρχουν περιπτώσεις, κατά τις οποίες οι αποφάσεις των άλλων επηρεάζουν τα γεγονότα στη δική μας ζωή. Σε βαθμό που δε μπορούν να μην επηρεάσουν τις αποφάσεις μας! Σε αυτές τις περιπτώσεις, συνήθως αξιολογούμε τη πρόθεση και τη λογική της απόφασης του άλλου και από το συμπέρασμα αναπτύσσουμε αρνητικές ή θετικές εμπειρίες. Παρόλα αυτά η δικές μας αποφάσεις επηρεάζονται σε μεγαλύτερο βαθμό από την αρνητική εμπειρία από ότι από τη θετική. Πράγμα, που είναι επίσης ενστικτώδες χαρακτηριστικό. Ο πόνος είναι πολύ πιο έντονο συναίσθημα και κρατά περισσότερο από τη χαρά. Και έτσι αποτυπώνεται πιο εύκολα στη μνήμη. Η θετική συμπεριφορά, θέλει πολύ περισσότερη δουλειά για να επιτευχθεί από ότι η αρνητική που είναι εν γένει αμυντική.
Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που η αποφάσεις και η συμπεριφορά ενός ανθρώπου παρά τη κοινωνική αλληλεπίδραση δεν επηρεάζουν το αποτέλεσμα του κοινωνικού δεσμού μας μαζί του. Η πιθανότητα αυτή ισχύει όταν οι παράγοντες που μας επηρεάζουν αλλήλο-ακυρώνονται, δε μας αφορούν, δεν επηρεάζουν τη συμπεριφορά του ατόμου προς εμάς.
Σε αυτές τις περιπτώσεις πολλές φορές κρίνεται η σχετική αξία ενός άλλου ανθρώπου ως προς εμάς. Και αντικατοπτρίζει όχι μόνο την αξία μας ως προς το αυτό το άτομο αλλά το ενδεχόμενο αποτέλεσμα μία αδιάφορης αξιακά κοινωνικής επαφής. Με απλά λόγια, πολλές φορές επενδύουμε πολλά σε ανθρώπους για τους οποίους δεν έχουμε ιδιαίτερη βαρύτητα. Με αποτέλεσμα ο χρόνος που καταναλώνεται να χάνει την αξία του επίσης. Συνέπεια τέτοιων καταχρήσεων είναι μια μη αποδοτική ζωή και μη ανταποδοτικές κοινωνικές επαφές.
Δεν αποκλείεται φυσικά, ένας άνθρωπος να αξιολογεί διαφορετικά τον χρόνο. Ωστόσο, παρότι διατηρώ τη θέληση να ζήσω για πάντα, εκτιμώ ότι όταν δεν εκτιμάμε τον χρόνο μας, σε βαθμό που να προσπαθούμε να έχει νόημα, μηδενίζει και την αξία της ζωής.
Γι’ αυτό κι προσωπικά εκτιμώ ιδιαίτερα την απόκτηση γνώσης, παρότι πολλές φορές αισθάνομαι ότι έχω πολύ λίγη. Πράγμα που με κάνει να αισθάνομαι πολύ άσχημα. Αλλά κάθε βήμα μπορεί να βοηθήσει στη καλύτερη λήψη αποφάσεων και σε ένα καλύτερο ή πιο διαφωτισμένο μέλλον. Είναι κάτι πολύ όμορφο να ανακαλύπτεις τον εαυτό σου και να δίνεις νέο νόημα στις αποφάσεις σου, γιατί εν τέλει αυτές διαμορφώνουν τον εσωτερικό σου κόσμο και κατ’ επέκταση, την εικόνα που έχεις τους άλλους.
Παρόλα αυτά, όταν προσπαθείς να αναπτύξεις εργαλεία κατανόησης, συχνά χρησιμοποιείς πρωτόκολλα επιλογών και συμπεριφοράς. Προκειμένου να αποφύγω σημαντικά λάθη στη πορεία, που φυσικά δεν αποκλείει το ενδεχόμενο οι επιλογές και η συμπεριφορά να είναι λάθος. Απλά, ίσως περισσότερο ασφαλείς ως προς το τελικό ζητούμενο αποτέλεσμα. Γι αυτό προσπαθώ να εκτιμώ τους ανθρώπους, αλλά στο βαθμό που μου δίνουν βαρύτητα στη ζωή τους. Ξέρω, πως όλοι άνθρωποι σε ένα βαθμό είμαστε αναξιόπιστοι, αλλά η εμπιστοσύνη μεταξύ των ανθρώπων χτίζεται από τη συνέπεια κι όχι μερικές λάθος αποφάσεις στη πορεία. Για να το πω διαφορετικά, η θετική συμπεριφορά χτίζεται από συνέπεια στη θετική σκέψη και δράση, πάρα από μερικές αρνητικές συμπεριφορές που εξισορροπούνται μετέπειτα.
Εξάλλου είναι κάτι που εξελίσσεται. Θα μάθουμε στη πορεία…
