Το στοιχειό ταξιδεύει στους τοίχους. Το Στοιχειό κατοικεί ανάμεσα στους τοίχους… Και περιμένει το φεγγάρι να γεμίσει.

Θυμάμαι, γιατί δίνω προσοχή. Όσο περισσότερη προσοχή δίνουμε, τόσο πιο καθαρή η μνήμη. Όταν δε δίνουμε προσοχή, καταλήγει μια αχνή μνήμη που επηρεάζει το υποσυνείδητο και εκφράζεται σε ανεξήγητες συμπεριφορές.

Καλά να μπει το νέο έτος! Ας ελπίσουμε όχι σε κάτι καλύτερο, αλλά σε κάτι διαφορετικό. Σε περισσότερη ελπίδα, δημιουργικότητα και δύναμη!

Υπάρχουν ταξίδια που δε τελειώνουν! Μέρη, που τα περπατάς αιώνες.
Υπάρχουν σκέψεις που ριζώνουν στο μυαλό! Δαίμονες που στέκονται εκεί για χρόνια.
Υπάρχουν αρρώστιες που μένουνε για χρόνια. Πληγές που γεννιούνται απ’ το σώμα.

Σήμερα, αφού έφαγα, γύρισα στο δωμάτιο μου. Πάνω στο κρεβάτι μου, ήταν ξαπλωμένη η σκυλίτσα μου, η Μάγια. Ήταν ξαπλωμένη στο πλάι, με τα μάτια ορθάνοιχτα. Περίμενε να της πω να κάνουμε κάτι μαζί. Αντίθετα, κάθισα λίγο στο γραφείο. Κοίταξα τις οθόνες μου, social, chat, emails ώστε να απαντήσω σε συνεργάτες. Και μετά, πήγα και την αγκάλιασα. Νιώθω πολύ ήρεμος όταν την αγκαλιάζω.

Ένα καθημερινός περίπατος, στολισμένος με σκέψεις περί αυτογνωσίας, εξέλιξης και όλα τα κλασικά που βαριέται να ακούει κανείς με νέο άλλα παλιό τρόπο.

Ο Nicola Tesla, ήταν ένας εξαιρετικός εφευρέτης για την εποχή του. Είχε πατήσει πάνω στην πολύ καλή του αντίληψη και διαίσθηση κάνοντας θαύματα. Αναγκάστηκε να κάνει τα τρελά “show” με τον ηλεκτρισμό για να δείξει ότι το προϊόν του είναι ασφαλές. Το πρόβλημα με τον Tesla, είναι πως ήταν εξαιρετικά ενθουσιώδης και προσπάθησε να πάει πολύ γρήγορα.

Τα σύννεφα μαζεύτηκαν και ‘κάναν ένα κύκλο, τραγούδησαν
για μια φορά, την ομορφιά του ήλιου. Και διαλύθηκαν.
Έγιναν δροσιά, έγιναν βροχή κι ομίχλη.

Όλοι έχουμε ενα ή περισσότερα ψυχολογικά τραύματα. Άλλα σοβαρά, άλλα λιγότερο, άλλα μικρά, όχι όμως ασήμαντα. Κάθε ψυχολογικό τραύμα, επηρεάζει τη συμπεριφορά μας. Και ως συνέπεια αυτού, διαμορφώνει και το κοινωνικό μας περίγυρο. Πολλές φορές ένα ψυχολογικό τραύμα, διαμορφώνει μία συμπεριφορά που οδηγεί σε άλλα μικρότερα ή μεγαλύτερα και καταλήγουμε σε περίπλοκες και δύσκολα συμπεριφορικά μοτίβα με διάφορες ψυχοσωματικές συνέπειες.

Το ταξίδι του πολεμιστή του φωτός είναι η ζωή του. Η ζωή του πολεμιστή ξεκινάει όπως κάθε άλλου ανθρώπου. Γιατί είναι απλός άνθρωπος. Δεν είναι τίποτα παραπάνω. Αυτό που τον διαφοροποιεί είναι η κατανόηση πως είναι κομμάτι του κόσμου. Έχει μάθει να παρατηρεί και να θυμάται.